ماست غذایی است که در آن شیر با کمک باکتری های اسید لاکتیک ترش و غلیظ می شود معلوم نیست چه کسی ماست را اختراع کرده است احتمالاً هزاران سال پیش و احتمالاً کاملاً تصادفی سرچشمه گرفته است احتمالاً اولین بار در میان مردمان ترک کوچ نشین، اما احتمالاً در بالکان یا چین نیز یافت شده است ممکن است به طور مستقل در هر یک از مناطق ذکر شده اختراع شده باشد.
تنها مستند شده است که در سال 1905، دکتر و میکروبیولوژیست بلغاری، استمن گریگوروف، باکتری را در ماست کشف کرد که او مسئول تخمیر شیر و غلیظ شدن آن می‌دانست و آن را باسیلیکوس بولگاریس نامید در این میان، باکتری های اسید لاکتیک دیگری نیز کشف شده اند.
تنها پس از آن بود که ماست یونانی کم چرب هدف تحقیقات دقیق اروپایی قرار گرفت و دانشمندان دریافتند که در طی تخمیر آن، برخلاف شیر ترش یا کوارک، شیر نه تنها منعقد می شود، بلکه به اجزای آن تجزیه می شود و فقط اسید لاکتیک کمی تولید می شود به همین دلیل است که ماست تا حدی از قبل هضم شده است و به ویژه برای معده های بسیار حساس قابل هضم است.
علاوه بر این، بیشتر باکتری های موجود در ماست از عبور از معده زنده می مانند و به روده ها می رسند و در آنجا تکثیر می شوند و تأثیر بسیار مثبتی بر فلور روده دارند.
استفاده: ماست
ماست بسیار سالم است بسیاری از ویتامین ها، مواد مغذی و مواد حیاتی را فراهم می کند، برای هضم غذا مفید است، می تواند اشتها را کاهش دهد و به سلامت استخوان ها کمک می کند همچنین تأثیر مثبتی بر سیستم قلبی عروقی دارد و به تنظیم فشار خون کمک می کند.
کالری کمی دارد و به عنوان میان وعده نیز در این بین مناسب است. همچنین بسیار خوشمزه است و می توان آن را با بسیاری از غذاهای شیرین و خوش طعم ترکیب کرد.
