دانه های زیره سیاه عمده (شاهی جیرا) حاوی کلسیم، ویتامین A، پتاسیم، سدیم، آهن، منیزیم و فسفر هستند. زیره تلخ (B. persicum) دارای 0.5 تا 1.6 درصد اسانس است که عمدتاً کارون (45٪ – 60٪)، لیمونن و p-cymene است. اولئورسین زیره تلخ مایل به قهوه ای تا سبز مایل به زرد است. از آنجایی که اطلاعات علمی کافی در مورد اثرات سلامتی زیره تلخ وجود ندارد، این بررسی به C. cyminum (دانه های زیره) و N. sativa (سیاه دانه یا زیره سیاه) محدود شده است.
اگر چه دانه‌های زیره سبز (C. cyminum L.) به‌عنوان ادویه به‌خاطر رایحه متمایزشان به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند، اما معمولاً در طب سنتی برای درمان بیماری‌های مختلفی از جمله اسهال مزمن و سوء هاضمه، گاستریت حاد، دیابت و … استفاده می‌شود.
سرطان. ادبیات شواهد زیادی برای فعالیت‌های بیولوژیکی و زیست‌پزشکی زیره، که عموماً به ترکیبات زیست فعال آن مانند ترپن‌ها، فنل‌ها و فلاونوئیدها نسبت داده می‌شود، ارائه می‌کند (Mnif و Aifa، 2015). آن دسته از اثرات سلامتی دانه های زیره که به طور تجربی تایید شده اند (شکل 3) در زیر مورد بحث قرار گرفته اند.
عمل محرک گوارشی
در زمینه استفاده از دانه‌های زیره در درمان‌های خانگی و طب سنتی برای کمک به هضم غذا، یک مطالعه حیوانی بررسی کرده است که آیا این دانه‌ها بر روی آنزیم‌های گوارشی اثر تحریکی دارند یا خیر. تأثیر دانه‌های زیره بر روی آنزیم‌های گوارشی پانکراس موش صحرایی و مخاط روده به‌ویژه در نتیجه مصرف مداوم رژیم غذایی و تجویز خوراکی منفرد مورد بررسی قرار گرفته است.
زیره غذایی (1.25%) فعالیت لیپاز پانکراس را کاهش داد، در حالی که فعالیت تریپسین پانکراس، کیموتریپسین و آمیلاز به طور قابل توجهی توسط همان افزایش یافت (Platel and Srinivasan، 2000a). هنگامی که زیره به عنوان یک دوز خوراکی تجویز شد، اثر کاهشی بر لیپاز، آمیلاز، تریپسین و کیموتریپسین پانکراس داشت.
در میان آنزیم‌های گوارشی پایانی، فعالیت مالتاز روده کوچک در حیواناتی که با زیره تغذیه می‌شوند به طور قابل‌توجهی بالاتر بود، در حالی که لاکتاز و ساکارز تحت تأثیر قرار نگرفتند.
